In The End

Kendimi çok iyi hissettirdiği için bazen eskiden dinlediğim şarkılardan bir winamp ziyafeti çekerim. Yine öyle yapıyordum bir taraftan da iş güç koştururken. Çok verimli oluyor, çünkü hem hayal kurmaya devam ederken hem de işimi yetiştirmiş oluyorum. Tabi bazı işler var ki hayal kurdurtmuyorlar, hiç sevmem öyle şeyi. Askerlik yaparken bile hayal kurmama engel olunmamıştı. Bir gün sona doğru yaklaştığımda hafiften heyecanlı orta derece aceleci ve oldukça sıkıcı bir günde pencereden dışarı bakıyordum. O an aylardır olmayan bir şey oldu ve kafamın içinde "In The End" çalmaya başladı. Bu bir işaret olmalıydı, her kötü şeyin bir sonu vardı :) Şimdi yine çalma listesini sıralarken gözüme takıldı bu parça, çaldığımda ise bu anlattıklarım geçti aklımdan bir kaç saniye için.

"Çantamı sağ elime aldım, içi dolu olmasına rağmen çok hafifti. Her şey çok hafifti bugün. Half-Life'ta  konsolu açıp /noclip yazmış gibiydim. Tam olarak 'Savage Garden - To The Moon and Back' şarkısındaki klasik gitar solosuydu demek istediğim..."